ពេលនោះប្រពន្ធរបស់គាត់និយាយប្រាវមកថា៖
– មកយាយបង្រៀនចៅ។ ទោះជាពិបាកយ៉ាងណាក៏ចៅឯងមិនត្រូវប្រកែកដែរ ឮទេ? បើឯងប្រកែក ឯងមិនត្រឹមតែមិនអាចក្លាយទៅជាអ្នកសច្ចំទេ តែឯងត្រូវនៅបម្រើយាយ២០ឆ្នាំតទៅមុខទៀតឮទេ? បើមិនដូច្នេះទេ ច្បាស់ជានឹងត្រូវទេវតាផ្ដន្ទាឱ្យស្លាប់ទាន់ហន់មិនលែងឡើយ។
– ប្របាទ ទោះជាការលំបាក់យ៉ាងដូចម្ដេច ក៏ខ្ញុំប្របាទមិនរួយរានឹងធ្វើដែរលោកយាយ។
ង៉ុងខំស្ដាប់បង្គាប់ប្រពន្ធគ្រូពេទទាំងអរត្រហេបត្រហប។
– នោះចូរឯងឡើងដើមស្រល់នោះភ្លាម!
តាមពិតប្រពន្ធគ្រូពេទ្យគ្មានទៅចេះមន្តអាគមខ្មោចសេះអីទេ។ គេគ្រាន់តែបញ្ជាឱ្យង៉ុងធ្វើអ្វី ដែលពិបាករកធ្វើមិនកើត។ បើង៉ុងពុំអាចធ្វើគឺ មានតែនៅបម្រើបន្ថែម២០ឆ្នាំទៀត។ ប៉ុន្តែង៉ុងឮភ្លាមស្ទុះវ៉េវទៅសួនច្បារ ដើរសំដៅទៅរកដើមស្រល់ហើយតោងឡើង។
– ឡើងឱ្យខ្ពស់ទៅលើទៀត កុំអាលឈប់!
ប្រពន្ធគ្រូពេទ្យឈរមើលង៉ុងពីក្រោម។ សំពត់ចងក្បិនដែលង៉ុងស្លៀកប៉ើងខ្យល់ឡើងប៉ោងធំដូចខោជើងប៉ោងវែង។
-បានហើយ លែងដៃស្ដាំ!
ង៉ុងឱបដើមស្រល់ដោយដៃឆ្វេងយ៉ាងតឹង ហើយលែងដៃស្ដាំ។
– ល្អហើយ! លើកនេះចូរលែងដៃឆ្វែង!
-នែម៉ិចក៏ឱ្យគ្នាលែងដៃឆ្វេងទៀតហើយ មិនធ្លាក់ងាប់ហើយ! ខាងក្រោមមានថ្មផង បាក់ឆ្អឹងខ្ទេចហើយរំបល់យក៏!
គ្រូពេទ្យលេចក្បាលពីក្នុងមក ព្រោះទ្រាំលែងកើត។ ប្រពន្ធរុញក្បាលនោះទៅវិញ ហើយថា៖
– រួចចេញមករកអីតាប៉ិនេះ! ទុកងារឱ្យខ្ញុំ តាឯងឱ្យខ្ញុំ តាឯងកុំចេះពេក! ទៅអ្នកកំឡោះ! ប្រញាប់លែងដៃឆ្វេងឱ្យរហ័សឡើង!
នៅពេលដែលប្រពន្ធពេទ្យថាមិនទាន់ចប់ពីមាត់ស្រួលបួលផង ង៉ុងក៏លែងដៃឆ្វេងទៀត។ បើបានតែលែងដៃទាំងពីរហើយប៉ុន្តែខ្លួនរបស់ពុំជ្រុះមកក្រោមឡើយ ខ្លួនគេឈរត្រង់ធ្លូទៅក្នុងលំហអាកាសប្រៀបបានដូចជារូបអាយ៉ង។
ង៉ុងឱនក្បាលគោរពគ្រូប្ដីប្រពន្ធទាំងពីរដោយគោរព ពីលំហអាកាស៖
– សូមអរព្រះគុណអ្នកគ្រូ លោកគ្រូ ខ្ញុំបាទបានសម្រេចបំណងហើយ។ ដោយសារគុណលោកគ្រូអ្នកគ្រូខ្ញុំបាទបានក្លាយទៅជាអ្នកសច្ចំពេញទីគ្រប់លក្ខណៈហើយ។
ង៉ុងឱនក្បាលគោរពគ្រូ
//
ភូមិខ្មែរ 